Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Duo Reges: constructio interrete. Ac tamen hic mallet non dolere. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui?

Perfecto enim et concluso neque virtutibus neque amicitiis usquam locum esse, si ad voluptatem omnia referantur, nihil praeterea est magnopere dicendum.

Quid de Platone aut de Democrito loquar?
Res enim concurrent contrariae.
In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;
Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.

Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. Quonam modo? Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Polycratem Samium felicem appellabant. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Facillimum id quidem est, inquam.

Quis hoc dicit?: Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria?
Magna laus.: Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum.
Nulla erit controversia.: Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?
Bonum liberi: misera orbitas.: Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas;

Nam omnia, quae sumenda quaeque legenda aut optanda sunt,
inesse debent in summa bonorum, ut is, qui eam adeptus sit,
nihil praeterea desideret.

Aliud est enim poëtarum more verba fundere, aliud ea, quae
dicas, ratione et arte distinguere.

Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;
Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera.
Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit;
Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet.

Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant.